هرروزیک غزل ناب ازسعدی شیرین سخن غزل ۴۰۲ سعدی

امیر نوشته:

بیت هفتم به این صورت صحیح تر است :
گر خداوند تعالی به گناهیم بگیرد
گو بیامرز که من حامل اوزار تو باشم

حمیدرضا نوشته:

@امیر:
چرا؟ با توجه به معنی یا با استناد به نسخه؟ اگر با توجه به معنی اینطوری فکر می‏کنید معنیی رو که برداشت کردید بنویسید.

آرش نوشته:

بیت آخر رو من جایی به این شکل زیر هم دیدم. اما نمی‌دونم از چه نسخه‌ایه :

سعدی آن به که نباشد اگر او را نپسندی
که نشاید که تو فخر من و من عار تو باشم

مهران نوشته:

با توجه به وزن عروضی شعر
من فکر میکنم که بیت آخر به همان صورتی است که آرش جان در بالا گفتند

حمیدرضا نوشته:

@مهران:
بیت آخر به صورت حاضر مشکلی از لحاظ وزنی ندارد. نقل آرش خان بدل نسخه‌های دیگر است و از آنجا که نقل حاضر گویا از تصحیح مرحوم فروغی است برای جلوگیری از تداخل نسخه‌ها به آن وفادار ماندیم و نقل آرش خان را در همان حاشیه گذاشتیم و به متن منتقل نکردیم.

مهران نوشته:

@حمیدرضا:
بله اگر از اختیارات شاعری صحبت میکنید بیت آخر مشکلی ندارد
ولی بیتی که آرش خان نوشتند از اختیارات شاعری هم استفاده نکرده.
به هر حال چه این چه آن جفتش زیباست.

ناشناس نوشته:

خاک بادا تن سعدی که تو او را نپسندی … فکر میکنم بیت اخر به این صورت درست باشد.

محسن نوشته:

با سلام و احترام به نظر تمام عزیزان
مصراع اول بیت آخر به صورت:
خاک بادا تن سعدی اگرش می نپسندی …. به نظر صحیح تر می آید. که می نپسندی به معنای نمی پسندی است که به خاطر وزن شعری جابجا شده است. اگر در اشعاد سعدی مطالعه اجمالی داشته باشید متوجه می شوید جابجا کردن ضمیرها معمول در شعر شیخ اجل است. لذا به نظر می رسد به جای عوض کردن مصراع اول به نوشته آقای حمیدرضا بهتر است اینگونه این بیت خوانده شود علاوه براینکه مشکل سکت در خواندن سایر پیشنهادات را نیز ندارد.

محسن نوشته:

ببخشید منظورم اپیشنهاد آقای ارش بود

حسین کازرونی نوشته:

سلام

خدا بیامرزد “سید جواد ذاکر ” را که چند بیت اول این شعر را در اول مراسم روضه های خود می خواند
اما دقیق یادم نیست که در وصف “امام زمان(عج) ” یا در وصف ” امام حسین (ع) ” می خواندن….

خیلی شعر پر معنائیست….

شکوفه نوشته:

به به
بسیار عالی….خیلی از خوندنش لذت بردم.

طاهری نوشته:

استادافتخاری درکاست کاروان اجرای بسیارزیبای ازاین غزل دارند که شنیدنش بسیارجذاب وشنیدنی

سجاد نوشته:

دوستان، معنی این بیت چی هست؟
“گر خداوند تعالی به گناهیم بگیرد
گو بیامرز که من حامل اوزار تو باشم”

7 نوشته:

گر خداوند تعالی به گناهیت بگیرد
گو بیامرز که من حامل اوزار تو باشم
اگر خدای بزرگ به سبب گناهی از تو،بازخواستت کند بگو که من گناهت را به گردن میگیرم

به نظر من این بیت اضافه شده است و سست میباشد.

ناشناخته نوشته:

اوزار به گمانم به مانای بار گناهان باشد، همانگونه که ۷ هفت اشاره کرده است

زهرا نوشته:

کلا معنی این شعر چیست؟

علی نوشته:

غم انگیز

محمد نوشته:

الحق که سعدی شاعر به تمام معناست.
گفتگوی عاشقانه با معشوقی که امیدی به وصالش ندارد و خود را در حد و مرتبه او نمیداند را بسیار زیبا به ادا کرده است. عشق و حسرت و سوز دل…
شنیدن آواز جناب افتخاری که در آلبوم کاروان در مایه اصفهان و بر روی چند بیتی از این غزل خوانده است را به علاقمندان شعر و موسیقی پیشنهاد میکنم.

محمد نوشته:

درباره ی بیت ” گر خداوند تعالی به گناهیت بگیرد/ گو بیامرز که من حامل اوزار تو باشم”: اشاره دارد به آیات “وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى” و “لِیَحْمِلُواْ أَوْزَارَهُمْ کَامِلَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِینَ یُضِلُّونَهُم بِغَیْرِ عِلْمٍ».

عاطفه سپیانی نوشته:

در بیت آخر “خاک بادا تن سعدی ، که تو او را نپسندی ” با وزن شعر بیشتر مطابقت داشته و در نسخه های دیگر دیده شده است.